نوزادان نارس در معرض مشکلاتی مانند نارسایی رشد و تاخیر در تکامل عصبی قرار دارند. این نوزادان با وزن کمتری نسبت به سایرین متولد شده و درنتیجه نسبت به نوزادانی که در زمان مناسب به دنیا آمده‌اند (نوزادان ترم) نیازهای تغذیه‌ای متفاوتی دارند.
تحقیقات قبلی نشان داده میزان درشت مغذی‌ها (چربی، قند و پروتئین) در شیر مادران دارای نوزاد نارس با توجه به نیازهای منحصر به فرد این شیرخواران تغییر کرده است. تحقیقات جدید نشان می‌دهد در شیر مادرانی که نوزاد نارس دارند مقدار میکروRNA با شیر مادرانی که نوزادشان به موقع به دنیا آمده متفاوت است. این تفاوت به نوزادان نارس در رشد و تکامل کمک می‌کند.
نتایج فوق با مقایسه شیر مادرانی که نوزادشان نارس بوده و بین هفته 28 تا 37 به دنیا آمده و مادرانی که نوزادشان بعد از هفته 38 به دنیا آمده، به دست آمده است.
9 میکروRNA متفاوت در شیر مادران دارای نوزاد نارس وجود داشت که در فرآیندهای متابولیکی نقش داشته و به تنظیم عملکرد دستگاه گوارش و استفاده از انرژی در این شیرخواران کمک می‌کنند. این نتایج نشان می‌دهد که چرا زمانی که نوزادان نارس از شیر مادر تغذیه می‌شوند نسبت به زمانی که شیرخشک می‌خورند رشد و تکامل بهتری دارند.
میکروRNA توسط بدن ما ساخته شده و در شیرخشک‌ها یافت نمی‌شود. میکروRNA بر بیان ژن اثر گذاشته و قابل انتقال به شیرخوار است. به اعتقاد پژوهشگران نتایج حاصل از مطالعه مذکور به تولید شیرخشک‌های مطلوب‌تر کمک خواهد کرد.
منبع:
Carney MC et al. Pediatric Research 2017; Volume 82: Page 226-236.
