مطالعه حاضر به منظور مقایسه میزان کاهش وزن بین رژیم گیاهخواری محض، گیاهخواری عادی و همه چیز خواری صورت گرفته است. در پایان 6 ماه، وزن افرادی که رژیم گیاهخواری محض داشتند نسبت به افراد دو گروه دیگر کاهش بیشتری یافت که به طور میانگین 3/4% یا 5/16 پوند بود.
در این مطالعه افراد به طورتصادفی در یکی از 5 گروه رژیمی قرار می گرفتند که عبارتست از: 1) رژیم گیاهخواری محض که فاقد هر گونه منبع حیوانی بود. 2) رژیم نیمه گیاهخواری که گاهی در آن گوشت دریافت می شد. 3) رژیم گیاهخواری که در آن محصولات دریایی حذف شده بود (pesco-vegetarian). 4) رژیم گیاهخواری که فاقد گوشت ها و منابع دریایی بود اما محصولات حیوانی را شامل می شد و 5) رژیم همه چیز خواری که مصرف تمام مواد غذایی در آن آزاد بود.
افراد شرکت کننده محدودیت های رژیمی فوق را به مدت 6 ماه رعایت کرده و بجز گروه همه چیز خوار، افراد سایر گروه ها در جلسات گروهی هفتگی شرکت می کردند. پس از گذشت 6 ماه مشخص شد افرادی که در گروه رژیم گیاهخواری محض بودند کاهش وزن بیشتری را نسبت به سایر گروه ها تجربه کرده اند.
محقق مطالعه خاطر نشان کرد که رژیم افراد گروه گیاهخوار محض سرشار از کربوهیدرات با نمایه گلایسمی پایین بوده است. همچنین وی افزود: تصور برخی افراد بر آنست که برای کاهش وزن باید مصرف کربوهیدرات کاهش یابد. لذا این مطالعه به کاهش ترس افرادی که تصمیم به کاهش وزن دارند اما از خوردن پاستا، برنج و سایر غلات لذت میبرند کمک کرده است.
کاهش وزن تنها پیامد مثبت رژیم گیاهخواری محدود نبود بلکه کاهش سطح چربی کل و اشباع، کاهش بیشتر در نمایه توده بدنی (BMI) و بهبود ترکیب درشت مغذی های رژیم از دیگر پیامدها بود. به نظر می رسد حذف تمام محصولات حیوانی فاکتور کلیدی برای این نتایج مثبت باشد. نکته قابل توجه آنست که کاهش وزن در افراد گروه گیاهخواری که تمام محصولات دریایی در آن ها حذف شده بود تفاوتی با گروه نیمه گیاهخواری و یا همه چیز خوار نداشت. بنابراین رژیم گیاهخواری محض نسبت به سایر رژیم ها سبب کاهش وزن بهتر و بیشتری می شود.
نکته عملی: در رژیم های کاهش وزن نیازی به حذف کربوهیدرات نیست بلکه انتخاب یک رژیم مناسب مثل رژیم گیاهخواری محض راهکار مناسبتری است.
منبع:
Gabrielle M. et al. Comparative effectiveness of plant-based diets for weight loss: A randomized controlled trial of five different diets. Nutrition, 2014; DOI: 10.1016/j.nut.2014.09.002
