امروزه به خوبی می دانیم که چاقی در دوران بزرگسالی عامل خطری برای بروز بیماری های قلبی است. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی اثر نمایه توده بدنی (BMI) در دوران کودکی و بلوغ بر بروز بیماری های قلبی - عروقی است.
در پژوهش حاضر بیش از 37600 مردکه قد و وزن آن ها به دقت از دوره مدرسه ثبت شده بود، مورد بررسی قرار گرفتند. تغییرات BMI آن ها بین سنین 8 تا 20 سالگی محاسبه شد.
نتایج نشان داد افزایش بیماری های قلبی در پسران با افزایش شدید BMI در دوران بلوغ مرتبط است. در حالیکه چنین ارتباطی در افرادی که پیش از بلوغ اضافه وزن داشتند و یا کسانی که پس از بلوغ وزنشان نرمال بود، دیده نشد. به نظر می رسد افزایش BMI در دوره بلوغ ناسالم است. این مطالعه نشان داد افزایش BMI در بلوغ اهمیت بسزایی دارد. درحالیکه در سن 8 سالگی با خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی بی ارتباط است. پسرانی که در بلوغ BMI آن ها خیلی افزایش می یابد در سال های آتی زندگی خود بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی - عروقی هستند. اما چنین ارتباطی در پسران با وزن نرمال یا دارای اضافه وزن دیده نشد.
افزایش BMI در بلوغ بخش مهمی از رشد طبیعی در دوران بلوغ است. مطابق نتایج مطالعه حاضر افزایش خطر در گروهی از پسران رخ می دهد که BMI آن ها بیش از 7 واحد در بلوغ افزایش یافته است. در این گروه مرگ ناشی از بیماری های قلبی به ازاء هر واحد افزایش BMI حدود 22% بیشتر می شود.
تمام اطلاعات نشان می دهد باید BMI در کودکان و در طی بلوغ به طور منظم پیگیری شود تا خطر بیماری های قلبی احتمالی در بزرگسالی به موقع تشخیص داده شود.
نکته عملی: بایستی با پیروی از رژیم غذایی مناسب از افزایش وزن شدید در دوران بلوغ جلوگیری کرد تا خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی کاهش یابد.
منبع:
Claes Ohlsson et al. "Association between excessive BMI increase during puberty and risk of cardiovascular mortality in adult men: a population-based cohort study". Lancet Diabetes & Endocrinology, 2016
