در مطالعه ای که نتایج آن به تازگی منتشر شده است، محققان اطلاعات مربوط به بیش از 6/10 میلیون نفر از 239 مطالعه بزرگ بین سال های 1970 تا 2015 در 32 کشور جهان را مورد بررسی قرار دادند. در مجموع 6/1 میلیون مرگ در طی این مطالعات که به طور متوسط شرکت کنندگان 14 سال مورد پیگیری قرار گرفته بودند، ثبت شده بود. در مطالعه حاضر محققان افراد سیگاری، افراد مبتلا به بیماری های مزمن در ابتدای انجام مطالعه و کسانی را که در 5 سال اول پیگیری فوت کرده بودند از مطالعه خارج کردند. نمایه توده بدنی (BMI) افراد باقیمانده مورد ارزیابی قرار گرفت. BMI از تقسیم وزن بر مجذور قد محاسبه می شود.
نتایج نشان داد شرکت کنندگان با BMI برابر با 5/22 تا کمتر از 25 (وزن مناسب) در طول دوره پیگیری کمترین خطر مرگ و میر را داشتند. خطر مرگ به طور قابل توجه در افراد با BMI برابر با 25 تا کمتر از 5/27 به میزان 7 درصد، در افراد با BMI برابر با 5/27 تا کمتر از 30 به میزان 20 درصد، در افراد با BMI برابر با 30 تا کمتر از 35 به میزان 45 درصد، در افراد با BMI برابر با 35 تا کمتر از 40 به میزان 94 درصد و در افراد با BMI برابر با 40 تا کمتر از 60 تا 3 برابر افزایش می یافت.
هر 5 واحد افزایش BMI بالاتر از 25 با تقریباً 31 درصد افزایش خطر مرگ زودرس، 49 درصد افزایش مرگ ناشی از بیماری قلبی، 38 درصد افزایش مرگ ناشی از بیماری ریوی و 19 درصد مرگ ناشی از سرطان مرتبط بود. شرکت کنندگان مبتلا به کم وزنی نیز بیشتر در معرض خطر مرگ و میر قرار داشتند.
منبع:
Body-mass index and all-cause mortality: individual-participant-data meta-analysis of 239 prospective studies in four continents. The Lancet, 2016
