بدن انسان برای برطرف کردن نیازهای خود به مواد تغذیه ای از جمله اسیدهای چرب و پروتئین نیاز دارد. اسیدهای چرب از اجزای تشکیل دهنده چربی ها است که بدن قادر به تولید انواع ضروری آن نیست و باید از طریق ماده غذایی تامین گردد. اسیدهای چرب به دو گروه اشباع شده و غیراشباع تقسیم بندی می شوند. «امگا ۳» نام گروهی از اسیدهای چرب غیراشباع ضروری است. این اسیدهای چرب را به این دلیل ضروری نامیده اند که اولاً برای ادامه حیات بدن کاملاً ضروری هستند و ثانیاً چون توسط خود بدن انسان قابل تولید نیستند، حتماً باید از طریق رژیم غذایی با مکمل ها تامین شوند.
مطالعات قبلی نشان داده اند که میزان تخمین زده شده مصرف اسید های چرب بلند زنجیره امگا3 از طریق پرسشنامه تکرر مصرف غذا با وقوع بالاتر دیابت مرتبط بوده است ولیکن داده های آینده نگر محدودی در ارتباط با خطر دیابت در ارتباط با میزان مصرف امگا3 موجود است.
در مطالعه ای که اخیرا در مجله تغذیه بالینی آمریکا چاپ شده است پژوهشگران به بررسی ارتباط بین اسید چرب بلند زنجیره امگا3 در پلاسما و بروز بیماری دیابت پرداخته اند به همین جهت داده های مربوط به 3088 مرد و زن سالمند با متوسط سنی 75 سال را جمع آوری کردند. در این بررسی امگا 3 موجود در پلاسما از طریق استفاده از گاز کروماتوگرافی اندازه گیری و ابتلا به دیابت از طریق بررسی گلوکز سرم و استفاده از داروهای پایین آورنده قند خون ارزیابی شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که در میانه این مطالعه که 10.6 سال به طول انجامید 204 فرد مبتلا به دیابت شدند و در مدل چند متغییری که داده ها را مورد آنالیز قرار دادند، فاکتورهای مداخله گر مانند سن، جنس، نژاد، توده بدنی، مصرف الکل، سیگار، فعالیت بدنی، LDL کلسترول و لینولئیک اسید را تعدیل کردند. پژوهشگران پس از آنالیز داده ها مشاهده کردند اسید چرب امگا3 وALAبا ابتلا و افزایش شیوع دیابت ارتباط نداشتند و افرادی با بالاترین غلظت هر دو نوع این اسید های چرب ریسک پایینتری در ابتلا به دیابت را داشتند.
نکته عملی: در ارتباط با استفاده از اسیدهای چرب ضروری غیر اشباع شده ، همان چیزی که تجت عنوان امگا 3 نامیده می شود، ترس از افزایش ابتلا به دیابت غیر منظقی خواهد بود. جالبتر آن که افرادی که بیشترین غلظت اسید های چرب غیر اشباع شده را در پلاسما دارند ریسک ابتلای کمتری به دیابت را تجربه می نمایند.
