بر اساس نتایج یک مطالعه جدید در انجمن قلب آمریکا نشان داده شد که میزان یا شدت فعالیت ورزشی در کاهش بی نظمی ضربان قلب در زنان سالمند مؤثر است. به بین دقیق تر، محققین دریافتند زنان یائسه ای که فعالیت بدنی زیادی دارند، در مقایسه با زنانی که به میزان کمی ورزش می کنند،درصد کمتر به فیبریلاسیون دهلیزی مبتلا می شوند،حتی اگر چاق باشند. چاقی یکی از عوامل خطر مهم ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی است. به بیان نویسنده ی مسئول این مقاله؛ دکترMarco V. Perez، "ما دریافتیم که هر چقدر زنان فعالیت بدنی بیش تری داشته باشند،احتمال ابتلا به ضربان قلب نامنظم در آن ها کمتر است. علاوه براین، هر چه قدر میزان چاقی در زنان بیش تر بود،فواید بیش تری از فعالیت بدنی خود کسب می کردند." در شروع مطالعه 81000 زن یائسه در دامنه ی سنی 50-79 سال شرکت کردند. محققین از طریق پرسشنامه میزان فعالیت بدنی آزمودنی ها را از نقطه نظر شدت (فعالیت های ورزشی که به اندازه ی کافی عرق کنند) و مدت زمان ( چند بار در هفته بیش از 10 دقیقه ورزش می کنند) را سنجیدند. پس از 11 سال،محققین دریافتند؛ احتمال ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی در آن دسته از آزمودنی هایی که بسیار فعال بودند ( مدت و شدت) یا 6 روز در هفته و به میزان 30 دقیقه سریع راه می رفتند، 10 درصد کمتر از زنان غیرفعال بود. زنانی که فعالیت بدنی متوسطی داستند یا این که دو روز در هفته فعالیت ورزشی شدید داشتند به ترتیب، به میزان 6 و 9 درصد کمتر به فیبریلاسیون دهلیزی مبتلا شدند. مقاله ی مرتبط با این مطالعه درJournal of the American Heart Association منتشر شد.
منبع:
Marco V. Perez, et al. Obesity, Physical Activity, and Their Interaction in Incident Atrial Fibrillation in Postmenopausal Women. JAHA, August 2014.
