دکتر لوئیس برر و همکارانش از دانشگاه منترال در مطالعه ای نشان دادند که؛ حتی افراد بسیار پیر و سالخورده و ضعیف نیز می توانند از اثرات مفید فعالیت ورزشی همچون بهبود عملکرد شناختی و کیفیت زندگی تنها در مدت 3 ماه بهره ببرند. به علاوه در این مطالعه نشان داده شد که این اثر موجب افزایش امید به زندگی در این افراد نیز می گردد. در علم پیری شناسی، ضعف و سستی به واسطه کاهش کارایی و افزایش فشار های ناشی از فعالیت های روزمره و نیز افزایش خطرات مرتبط با سلامتی شناخته می شود. در مجموع، ضعف و سستی مرتبط با سالخوردگی با افزایش خطر افتادن ها، بستری شدن در بیمارستان و کاهش عملکرد شناختی و ناراحتی های روانی همبستگی بالایی دارد.
به بیان دکتر برر؛ ما در این مطالعه نشان دادیم که افراد پیر و سالخورده می توانند از مزایای فعالیت ورزشی نه تنها از بعد فیزیکی بلکه عملکرد شناختی نیز بهرمند شوند. این مطالعه بر روی 83 آزمودنی بین سنین 61 تا 89 انجام شد. آزمودنی ها به دو گروه فعالیت ورزشی و کنترل تقسیم بندی شدند. افراد در گروه فعلیت ورزشی 3 بار در هفته و به مدت 12 هفته به فعالیت ورزشی پرداختند، در حالی که افراد گروه کنترل هیچ گ.نه فعالیت ورزشی را دنبال نکردند. همه آزمودنی ها یک هفته قبل و بعد از تحقیق از لحاظ توانایی بدنی، کیفیت زندگی و سلامت شناختی مورد ارزیابی قرار گرفتند.در مقایسه با گروه کنترل نشان داده شد که افراد گروه فعالیت ورزشی بهبود بیشتری را در زمینه توانایی بدنی ( ظرفیت و استقامت بدنی)، سلامت و عملکرد شناختی ( سرعت تجزیه تحلیل و حافظه) و کیفیت زندگی نشان دادند.
منبع:
L. Bherer et al, Benefits of Physical Exercise Training on Cognition and Quality of Life in Frail Older Adults. The Journals of Gerontology Series B: Psychological Sciences and Social Sciences, 2012
