بی اشتهایی در دوران سالخوردگی در بین افراد مسن شایع بوده و سبب کاهش وزن ناخواسته در بین 20-15 درصد این افراد می شود. کاهش اشتها در سالمندان می تواند با مسائل عاطفی، افسردگی و غم و اندوه مرتبط باشد. به تازگی در مطالعه ای محققان 31 فرد سالم در محدوده سنی 21 تا 92 سال را که 6 نفر آن ها بیشتر از 80 سال سن داشتند، مورد بررسی قرار دادند. تمام شرکت کنندگان چندین ساعت ناشتا بودند. سپس صبحانه ای حاوی 660 کیلوکالری انرژی دریافت کردند. پس از مصرف صبحانه محققان میزان هورمون های PYY، گرلین و پپتید شبه گلوکاگون 1 (GLP-1) را در طی یک دوره 3 ساعته و در فواصل زمانی منظم اندازه گیری کردند. گرلین و GLP-1 سبب افزایش احساس سیری و PYY سبب احساس گرسنگی می شوند. علاوه براین سوالاتی در مورد میزان گرسنگی افراد، مقدار حجم غذایی که تصور می کنند خورده اند و میزان لذت از غذا از شرکت کنندگان پرسیده شد.
نتایج نشان داد در افراد بالاتر از 80 سال نسبت به افراد جوان تر هورمون PYY بالاتر بود. اما هیچ تفاوتی از نظر میزان هورمون گرلین و GLP-1 بین گروه های سنی وجود نداشت.
همچنین افراد سالمند نسبت به افراد جوان تر میزان گرسنگی کمتری را گزارش کردند و از مصرف غذا لذت کمتری برده بودند.
بر اساس این یافته ها محققان معتقدند که افزایش تولید هورمون PYY منجر به کاهش اشتها و کاهش وزن ناخواسته در افراد سالمند می شود. اگر در مطالعات آینده که باید بر روی افراد بیشتری انجام شود نتایج مشابه به دست آید امید می رود که با انجام راهکارهایی بتوان با بی اشتهایی افراد سالمند مقابله کرد.
منبع:
Increased peptide YY blood concentrations, not decreased acyl-ghrelin, are associated with reduced hunger and food intake in healthy older women: Preliminary evidence. Appetite, 2016
