نتایج یک مطالعه جدید در استرالیا نشان داده است کودکان مادران دچار کمبود ید در بارداری، نسبت به کودکان دیگر در املا، دستور زبان و توانایی خواندن و نوشتن ضعیف تر هستند.
کمبود ید شدید در دوران بارداری با معلولیت های ذهنی جدی در کودکان در ارتباط است، اما پژوهشگران در این بررسی نمرات آزمون های کودکان 9 ساله ای که مادران شان فقط به مقدار اندکی دچار کمبود ید در بارداری بودند را ارزیابی کرده و دریافتند که این کودکان بین 6 تا 10 درصد نسبت به همسالانی که مادران آنها ید کافی داشته اند، نمرات پایین تری دارند.
در این مطالعه هینز و همکارانش اطلاعات مربوط 228 زن باردار در یکی از بیمارستان‌های تاسمانی و کودکان آنها را بررسی کردند. پژوهشگران امتیازهای آزمون های استاندارد 9 سالگی کودکان را بررسی کردند.
کودکان زنانی که سطوح ید آنها در بارداری کمتر از mcg 150 (نسبتا پایین) بود، نسبت به کودکانی که سطوح ید مادر آنها در بارداری بیش از mcg 150 (کافی) بود، به طور میانگین نمرات کمتری در املا، دستور زبان و توانایی خواندن و نوشتن به دست آورده بودند.
هر فردی در طول زندگی‌اش برای سنتز هورمون‌های تیروئیدی به ید نیاز دارد، اما به ویژه زنان باردار برای حمایت از رشد مغزی طبیعی کودک خود باید به مقدار کافی از این ماده معدنی را دریافت کنند. طبق توصیه انستیتو پزشکی آمریکا، مقدار میانگین دریافت روزانه ید 150 میکروگرم است. در زنان باردار توصیه می‌شود این میزان به 220 میکروگرم و در زنان شیرده به 290 میکروگرم در روز افزایش یابد.
منبع:
Kristen L. Hynes, et al “Mild Iodine Deficiency During Pregnancy Is Associated With Reduced Educational Outcomes in the Offspring: 9-Year Follow-up of the Gestational Iodine Cohort” The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism May 1, 2013 vol. 98 no. 5
