کاهش فعالیت بدنی یا زندگی بی تحرک و افزایش دریافت غذاهای پر کالری، پر چربی و نیز پر نمک از مشخصه های جامعه مدرن می باشد. با وجود این، بدن ما به این شرایط با همان روشی که می شناسد پاسخ می دهد- به عبارت دیگر، بدن غذاهای اضافی را به صورت چربی برای دوره زمانی قحطی یا گرسنگی های طولانی مدت ذخیره می کند. این در حالی است که در جامعه مدرن عملاً گرسنگی های طولانی مدت و یا قحطی معنا ندارد. بنابراین به واسطه این سازوکار، ما تنها وزن اضافه کرده و چربی ذخیره می کنیم. این چربی اضافی، به ویژه چربی اطراف نواحی مرکزی بدن موجب بروز بسیاری از بیماری های مزمن مثل سرطان پروستات می شود. چربی بدن را می توان به صورت یک اندام با عملکرد در نظر گرفت. بافت چربی می تواند هورمون به ویژه پروتئین هایی را ترشح کند که موجب افزایش التهاب و اکسیداسیون در سلول های بدن می شوند. این دو فرآیند اثر بسزایی در بروز و گسترش سرطان پروستات دارند.
در این راستا، به دلیل عدم امکان ایجاد برخی تغییرها مثل ممانعت از پیشرفت روند پیری یا ترشح هورمونی که نقش زیادی در بروز التهاب و اکسیداسیون دارند، تغییر عادات غذایی و ورزشی می توانند در کنترل پیشرفت التهاب و اکسیداسیون نقش مهمی داشته باشند. بسیاری از مواد ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی در میوه های رنگی، سبزیجات و غلات کامل یافت می شوند. این مواد در غذاهای فرآوری شده که برپایه قند، نمک، چربی و افزودنی هستند، یافت نمی شوند. بنابراین از طریق غنی سازی رژیم غذایی با میوه ها، سبزیجات، غذاهای دریایی و غلات کامل می توان خاصیت آنتی اکسیدانی رژیم را ارتقاء و از اثرات مفید این مواد مغذی بهره مند شد. برای مثال، وجود گوجه فرنگی و محصولات حاوی آن موجب افزایش مقادیر آنتی اکسیدان های رژیمی و در نتیجه افزایش میزان آنتی اکسیدان های غده پروستات می گردد. نوشیدن چای ها به ویژه چای سبز موجب افزایش مقادیر آنتی اکسیدان های حاوی پلی فنول ها می گردد. سبزیجات تیره کلم مثل بروکلی، کلم بروکسل، کلم برگ و ... حاوی موادی هستند که به تولید پروتئین ها با ویژگی محافظت کننده در کبد و بافت ها کمک می کنند. به طور کلی عصاره میوه ها، سبزیجات و گیاهان دارویی می توانند در مقابل التهاب و اکسیداسیون – هردو- خاصیت محافظتی داشته باشند.
عامل اثرگذار دیگر، پرداختن به فعالیت ورزشی است. مشخص شده است که فعالیت ورزشی " منظم"، خود می تواند به عنوان یک آنتی اکسیدان طبیعی در نظر گرفته شود. فعالیت ورزشی منظم موجب بروز تغییراتی در بدن می گردد که می تواند مقادیر گونه های فعال اکسیژن خون که خاصیت التهابی دارند را کاهش دهد. در کنار افزایش سوخت و ساز و کالری سوزی، فعالیت ورزشی استقامتی مثل پیاده روی، دویدن، دوچرخه سواری و شنا نقش بسیار مهمی را در افزایش مقادیر آنتی اکسیدان های طبیعی و حذف مولکول های التهابی دارند که می توانند سرطان زا باشند.
از طرف دیگر، بسیاری از فرآیند های پخت غذاها نیز می تواند میزان مواد کارسینوژن را در غذا زیاد کند. کارسینوژن ماده ای است که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم می تواند موجب بروز سرطان شود. هزاران ماده شیمیایی تعریف شده اند که با تغییرات سلولی که به سرطان منجر می شود، مرتبط هستند. برای مثال، پخت بیش از حد گوشت در دمای زیاد موجب تولید ترکیبات کارسینوژن آمین های حلقوی می شود. نشان داده شده است که آمین های حلقوی با بروز سرطان پروستات همبستگی دارند.
بنابراین، می توان از طریق اصلاح سبک زندگی ( رژیم غذایی و فعالیت ورزشی) و انتخاب روش های مناسب پخت غذا از پیشرفت بیماری سرطان پروستات و نیز از ابتلا به آن محافظت کرد.
