نتایج یک مطالعه نشان داد که تأکید بر اتمام بطری شیر به نوزاد، بیشتر از آن که مفید باشد، مضر خواهد بود. افزایش کالری مصرفی به دلیل طبیعت بدن در دوران کودکی سوزانده می شود ولی عادت بد زیاد خوردن باقی می ماند. به بیان نویسنده ی مسئول این مقاله، دکتر فورست؛ چاقی بالینی در سن ۲۴ ماهگی به بیش خورری در دوران نوزادی بر می گردد. به بیان دکتر فورست ؛ چاقی در سن ۲ سالگی، نماینگر چاقی در نوجوانی و جوانی است، و این داستان خوبی نیست. در این مطالعه در حدود ۸۰۰۰ خانواده مورد بررسی قرار گرفتند که یا در ۶ ماه اول زندگی کودک به منظور تغذیه ی کودکشان تنها از شیر مادر استفاده کردند و یا این که از فرمول های تجاری و شیر خشک استفاده کرده بودند. به طور کلی، خواباندن کودک در رختخواب با بطری شیر خشک موجب بروز ۳۶درصدی چاقی در دوران بزرگسالی می شود، و علاوه برآن شروع تغذیه ی کمکی بیش از سن ۴ ماهگی موجب بروز ۴۰درصدی چاقی در دوران بزرگسالی می شود. بدین ترتیب در دوران بزرگسالی این عادت بد پایه گذاری می شود، یعنی نیاز به خوردن قبل از خوابیدن. فرست در ادامه افزود؛ طبیعت تغذیه با شیر مادر، قطع شیر خوردن به محض سیر شدن نوزاد می باشد. در حالی که چنین مهارتی در هنگام تغذیه با بطری کسب نخواهد شد. با وجود این، در هنگام تغذیه با بطری نیز می توان این عادت را در نوزاد القاء کرد، بدین صورت که هنگام سیر شدن نوزاد بر ادامه ی خوردن تأکید نشود، بنابراین شرایط یادگیری این مهارت ایجاد خواهد شد. به طور کلی، تغذیه با بطری موجب برهم خوردن تعادل و الگوی خوردن نوزاد می شود.
منبع:
R. Forste. Socioeconomic status, infant feeding practices and early childhood obesity.Pediatric Obesity, 2013
