به تازگی طی مطالعه ای، محققان در انگلستان نقش مواد مغذی و عوامل محیطی مانند رژیم غذایی را در مقایسه با تاثیر ژنتیک در پیشگیری از بروز کاتاراکت یا آب مروارید بررسی نموده اند.
در این مطالعه، محققان 1000 جفت زن دوقلو را مورد بررسی قرار دادند. شرکت کنندگان پرسشنامه ای را که مشخص کننده میزان دریافت ویتامین های A، B، C، D و E و نیز دریافت املاح معدنی مس، روی و منگنز بود، تکمیل نمودند. پژوهشگران از طریق تصویربرداری دیجیتال و اندازه گیری میزان کدورت عدسی چشم پیشرفت کاتاراکت را در شرکت کنندگان که حدود 60 سال سن داشتند، بررسی نمودند. این اندازه گیری ها حدود 10 سال بعد در 324 جفت دوقلو مجدداً تکرار شد. اندازه گیری اول ارتباط دریافت بالای ویتامین C را با حدود 20 درصد کاهش خطر کاتاراکت نشان داد. اندازه گیری 10 سال بعد نشان داد در زنانی که رژیم غذایی آن ها غنی از ویتامین C بود، خطر پیشرفت کاتاراکت 33 درصد کمتر بود. تاثیر ویتامین C در جلوگیری از پیشرفت کاتاراکت احتمالاً به علت خاصیت آنتی اکسیدانی این ویتامین می باشد. ویتامین C به طور طبیعی در مایع داخل چشم وجود داشته و از کدر شدن عدسی چشم جلوگیری می کند.
عوامل ژنتیکی مسئول 35 درصد تفاوت در پیشرفت کاتاراکت بود، در حالیکه عوامل محیطی مانند رژیم غذایی مسئول 65 درصد تفاوت در پیشرفت کاراکت بود. بنابراین به نظر می رسد که تاثیر ژنتیک بر بروز کاتاراکت به طور قابل توجهی کمتر از آنچه قبلاً تصور می شده، است.
منبع:
Yonova-Doing,et al. Genetic and dietary factors influencing the progression of nuclear cataract. Ophthalmology, 2016
