چاقی در میان 5/36 درصد آمریکایی ها وجود داشته و تبدیل به یک مشکل بهداشتی مهم شده است. چاقی بروز دیابت نوع 2 و سایر بیماری های مرتبط با شیوه زندگی به خصوص بیماری های قلبی - عروقی و سندرم متابولیک را افزایش می دهد. سندرم متابولیک شامل مجموعه ای از عوامل کاردیومتابولیک مانند دور کمر بزرگ، بالا بودن میزان قند خون و تری گلیسیرید خون، کاهش میزان کلسترول خوب (HDL) و پرفشاری خون است. رژیم غذایی ناسالم و عدم فعالیت بدنی با چاقی و سندرم متابولیک مرتبط است.
التهاب بافت چربی و افزایش اسیدهای چرب در بروز مقاومت به انسولین ناشی از چاقی نقش کلیدی دارد. حتی افرادی که تنها گاهی اوقات پرخوری می کنند ممکن است افزایش در بافت چربی و اختلالات متابولیک را تجربه کنند. شواهد نشان می دهد که تنها یک هفته پرخوری می تواند اثر منفی بر روی کنترل قند خون و حساسیت به انسولین داشته و خطر ابتلا به پره دیابت (پیش دیابت) را افزایش دهد. سایر شواهد نشان می دهد ورزش می تواند در برابر آسیب متابولیک ناشی از پرخوری اثر حفاظتی داشته باشد. با این حال مکانیسم دقیق تاثیر ورزش بر ساختار و عملکرد بافت چربی مشخص نیست.
محققان دانشگاه میشیگان در یک مطالعه آزمایشی 4 فرد بالغ لاغر و فعال در محدوده سنی 21 تا 26 سال را بررسی کردند. فرضیه محققین این بود که ورزش هوازی منظم در طول یک هفته پرخوری سبب حفظ پاسخ لیپولیتیک (تجزیه چربی ها) و جلوگیری از التهاب در بافت چربی خواهد شد.
شرکت کنندگان در طی یک هفته 30 درصد کالری بیشتری نسبت قبل دریافت کردند. در طی این هفته به طور معمول ورزش کردند. ورزش شامل ورزش هوازی به مدت حداقل 5/2 ساعت و حداقل 6 روز در هفته بود.
میزان تحمل گلوکز خوراکی و نمونه چربی شکمی قبل از شروع پرخوری و سپس در پایان مطالعه اندازه گیری شد. برای اندازه گیری التهاب مارکرهای التهاب در بافت چربی (شامل pJNK/JNK, pERK/ERK و CRP) اندازه گیری شدند.
به طور معمول بعد از یک هفته پرخوری در افرادی که ورزش نمی کنند میزان التهاب در بافت چربی افزایش می یابد. اما در افراد فعال مطالعه حاضر علائمی مبنی بر التهاب در بافت چربی، تغییر تحمل گلوکز یا تجزیه چربی ها یافت نشد.
نتیجه عملی: ورزش در پاسخ متابولیک بافت چربی به دوره های کوتاه مدت پرخوری نقش حفاظتی دارد.
منبع:
Alison C. LIpzki et al. "Effects of exercise on adipose tissue responses to short-term overeating in healthy adults". Presented at The Integrative Biology of Exercise 7 conference on 3 November 2016
