نقش ویتامین D در عملکرد سیستم ایمنی بدن

به گفته محققان ویتامین D نقش مهمی در کمک به جذب کلسیم مورد نیاز برای سلامت استخوان ها ایفا می کند. پوست به طور طبیعی زمانی که در معرض نور آفتاب قرار بگیرد، ویتامین D تولید می کند. همچنین مقادیر اندکی از این ویتامین از طریق مواد غذایی، مانند شیر غنی شده با ویتامین D جذب بدن می شود. بررسی های صورت گرفته نشان می دهد که بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان به دلیل قرار گرفتن ناکافی در معرض نور خورشید، از کمبود ویتامین D رنج می برند. در این میان، سالمندان بیشتر در معرض خطر کمبود این ویتامین قرار دارند و این مورد می تواند در اتیولوژی بیماری های ایمنی و التهاب در بدن سالمندان مؤثر باشد.
در این رابطه مطالعه ای به تازگی انجام شده و نتایج آن  در نشریه Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism منتشر شده است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط میان وضعیت ویتامین D بدن و شاخص های التهاب در سیستم ایمنی بدن سالمندان بوده است.
در این مطالعه مشاهده ای محققان سطح ویتامین D و نشانگر های زیستی التهاب ناشی از نقص سیستم ایمنی شامل سیتوکین های سرمی اینترلوکین- 6، فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا (TNF-α )، اینترلوکین- 10 و پروتئین واکنشگر  C(CRP) را در 957 بزرگسال ایرلندی که حداقل 60 سال سن داشتند، مورد مطالعه و تجزیه و تحلیل قرار دادند. اندازه گیری سطح ویتامین D بدن نیز از طریق تعیین مقدار 25- هیدروکسی ویتامین D صورت گرفت. افزایش سطح این شاخص های التهابی با بیماری های قلبی-عروقی و بیماری های التهابی مانند ام اس و روماتیسم مفصلی ارتباط دارد.  
نتایج این مطالعه نشان داد در شرکت کنندگانی که دچار کمبود ویتامین D بودند میزان بیومارکرهای التهابی بیشتر بود. در واقع در افرادی که دچار کمبود ویتامین D بودند( مقدار 25- هیدروکسی ویتامین D سرم کمتر از 25 میلی مول در لیتر) نسبت به کسانی که دارای سطح کافی ویتامین D بودند( مقدار 25- هیدروکسی ویتامین D سرم بیشتر از 75 میلی مول در لیتر)، مقدار اینترلوکین- 6 و پروتئین واکنشگر C و نسبت اینترلوکین- 6 به اینترلوکین- 10 و CRP به اینترلوکین- 10 بیشتر بود.
نکته عملی: بر اساس نتایج این مطالعه، برای عملکرد مناسب سیستم ایمنی در بدن به ویژه در سالمندان مقادیر کافی ویتامین D لازم است. بنابراین تأمین مقادیر کافی ویتامین D می تواند یکی از راهکارهای بهبود عملکرد ایمنی در بدن این افراد باشد.

منبع: J Clin Endocrinol Metab. 2014 ;99(5):1807-15