در روند کاهش وزن کاهش چربی به عضله مهمتر است، چرا که یک کاهش وزن موفق، کاهش وزنی است که بافت عضلانی بدن را حفظ و تقویت کند و موجب کاهش بافت چربی گردد. مطالعات نشان داده امند که مواد غذایی موجود در یک رژیم غذایی کاهش وزن، می توانند بر چگونگی تحلیل بافت های بدن در هنگام کاهش وزن موثر باشند،
مطالعه ای برگرفته از ژورنال J. Nutr به منظور بررسی تاثیر میزان پروتئین و کلسیم رژیم غذایی در یک الگوی کاهش وزن، بر ترکیب بدن در زنان یائسه انجام گرفت. در این مطالعه 90 خانم یائسه شرکت کننده به طور تصادفی به 3 گروه (هر گروه 30 نفر) اختصاص یافتند. 3 گروه مذکور عبارت بودند از: 1- گروه رژیم پر پروتئین و غنی از محصولات لبنی، 2- گروه رژیم حاوی پروتئین کافی و محصولات لبنی متوسط، 3- گروه رژیم پروتئین کافی و محصولات لبنی کم. میزان پروتئین تام و پروتئین لبنی در 3 گروه مذکور به ترتیب:30 و 15درصد، 15 و 7.5 درصد، 15 و کمتر از 2% از انرژی دریافتی، بودند. ترکیب بدن با روش DXAدر هفته های 0 و 8 و 16 ارزیابی شد و از MRIجهت ارزیابی چربی احشایی در هفته 0 و 16 استفاده گشت.
تمامی گروهها دچار کاهش وزن و چربی شدند، هرچند که کاهش چربی در طی هفته های 8-16 در گروه با رژیم غذایی پر پروتئین و غنی از لبنیات، بیشتر از دو گروه دیگر بود. کسب بافت عضلانی در طی هفته8-16 در گروه با مصرف پروتئین و لبینات بالا بیشتر از گروه با مصرف پروتئین کافی و لبنیات متوسط بود. ضمنا در گروهی که مصرف متوسطی از لبنیات داشتند حفظ بافت عضلانی مشاهده شد اما در گروهی که مصرف پایینی از لبنیات داشتند دچار تحلیل بافت عضلانی گشتند. همچنین گروهی که مصرف پروتئین و لبنیات بالایی داشتند دچار کاهش بیشتری از چربی احشایی و چربی تنه نسبت به گروه با مصرف پروتئین کافی و لبنیات کم بودند. در واقع کاهش چربی احشایی در تمام گروهها با دریافت پروتئین و کلسیم، همبستگی نشان داد.
نکته عملی:الگوی کاهش وزن(شامل رژیم غذایی و فعالیت بدنی)، در صورتیکه محتوای پروتئین و لبنیات رژیم غذایی بالاتر باشد؛ تغییرات مطلوب تری در ترکیب بدن را به دنبال خواهد داشت، که از خصوصیات آن کاهش چربی کل و چربی احشایی و افزایش بافت عضلانی است.
