حدود 50% زنانی که به دیابت حاملگی(GDM) مبتلا می شوند طی 5 سال اول بعد از زایمان دچار دیابت نوع 2 می شوند. تشخیص زودهنگام پره دیابت و دیابت بعد از زایمان کمک به پیشگیری و تاخیردر ابتلا به بیماری دیابت نوع 2 در این دسته از زنان خواهد کرد. لذا اصلاح ریسک فاکتورهای پیشرفت دیابت نوع 2 بعد از زایمان، از اهمیت بالایی برخوردار است.
به تازگی در مطالعه ای که در مجله Nutritionبه چاپ رسیده است، محققین در پی تعیین فاکتورهای خطر قابل اصلاحِ پیشرفت زودهنگام دیابت نوع 2 بعد از زایمان در زنان مبتلا به دیابت بارداری برآمده اند چراکه کمکی در جهت شکل گیری مداخلات تغذیه ای به منظور پیشگیری و یا تاخیر در شروع بیماری دیابت نوع 2 در آینده خواهد بود.
در این مطالعه 381 زن کره ای که در طول بارداری مبتلا به GDMشده بودند به منظور ارزیابی های زیر تحت بررسی قرار گرفتند:1)اندازه های آنتروپومتریک قبل از تولد 2)نتیجه بارداری 3)تست تحمل گلوگز خوراکی در 6 تا 12 هفته پس از زایمان و 4)اندازه گیری های تغذیه ای ، بیوشیمیایی و آنتروپومتریک بعد از تولد.
براساس تست تحمل گلوکز خوراکی بعد از تولد، افراد تحت مطالعه به 3 گروه تقسیم شدند: گروه تحمل نرمال گلوکز (تعداد=193نفر)، پره دیابت (تعداد=161نفر) و دیابت (تعداد= 27نفر).
وقوع دیابت و پره دیابت در هفته 6تا12 پیگیری در زنان مبتلا به GDMبه ترتیب 8/44% و 2/5% بود. ریسک فاکتورهای قابل اصلاح برای پیشرفت دیابت نوع 2 در آغازین روزهای بعد از زایمان عبارت بودند از نمایه توده بدن بالاتر، عملکرد ضعیف سلول های بتا و دوز انسولین در طول بارداری. ریسک فاکتورهای غیرقابل تغییر نیز تاریخچه خانوادگی ابتلا به دیابت بود.
فاکتورهای خطر بعد از زایمان عبارت بودند از نمایه توده بدن بالاتر، هموگلوبین A1Cبالا، دریافت بیشتر کالری و ظرفیت کمتر ترشح انسولین. دریافت چربی حیوانی در گروه های پره دیابت و دیابت نسبت به گروه نرمال، بالاتر بود. البته در این مطالعه، شیردهی تغییری در ریسک پیشرفت دیابت بعد از زایمان ایجاد نکرد.
نکته عملی: این مطالعه قویاً پیشنهاد می کند که ابتلا به دیابت نوع 2 در زنان مبتلا به GDMقابل پیشگیری بوده و یا می توان ابتلا به آن را به تاخیر انداخت . این امر از طریق مداخلات تغذیه ای و سبک زندگی سالم در طول دوره قبل و بعد از زایمان میسر خواهد شد.
