مدت ها است که پژوهشگران بر تاثیر رژیم غذایی پر فیبر بر محافظت علیه دیابت و چاقی تاکید دارند، اما چگونگی این اثر را روشن نکرده اند. در حال حاضر پژوهشگران فرانسوی و سوئدی اعلام کرده اند که مکانیزم اثر فیبرها را کشف نموده اند.
این تیم پژوهشی به سرپرستی Giles Mithieux توضیح داده اند که فیبرهای قابل تخمیر مثل فیبر کلم، حبوبات و اکثر میوه ها و سبزیجات قابل هضم توسط دستگاه گوارش نیستند. این فیبرها بجای هضم شدن در دستگاه گوارش توسط باکتری های روده تخمیر شده و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر مثل بوتیرات و پروپیونات را تولید می کنند. سپس این اسیدهای چرب توسط بدن جذب می شوند.
در طول شب و در ساعات بین وعده های غذایی، روده گلوکز را تولید و به جریان خون آزاد می کند. گلوکز دارای عناصری است که توسط اعصاب واقع در ورید پورت که خون را از روده جمع آوری می کند، تشخیص داده می شوند. سپس سیگنال عصبی به مغز منتقل می شود.
مغز در پاسخ به این سیگنال مجموعه ای از دفاع ها را در برابر دیابت و چاقی فعال می کند. این سدهای دفاعی شامل افزایش سیری، افزایش مصرف انرژی درطول دوره های استراحت و کاهش تولید گلوکز در کبد می باشد.
پژوهشگران با بررسی موش ها و خرگوش هایی که از رژیم غذایی غنی از فیبر نامحلول، یا بوتیرات و پروپیونات، یا رژیم کنترل استفاده کرده بودند، یافتند این موش ها با مصرف رژیم غذایی پرفیبر (حتی در صورت مصرف شکر و چربی بیشتر) افزایش وزن کمتری خواهند داشت. بعلاوه بعلت افزایش حساسیت به انسولین این موش ها در معرض خطر کمتر ابتلا به دیابت بودند.
منبع:
Source: Filipe De Vadder, et L “ Microbiota-Generated Metabolites Promote Metabolic Benefits via Gut-Brain Neural Circuits” , published in Cell, 9 January 2014.
