در ساده ترین وضعیت، کاهش وزن زمانی رخ می دهد که انرژی دریافتی ناشی از مواد غذایی کمتر از مقدار انرژی مصرفی باشد. این می تواند از طریق محدودیت کالریکی یا فعالیت ورزشی ایجاد شود. با هرکدام از روش ها، کالری مازاد از طریق سوزاندن کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها ایجاد می شود. خوردن نه تنها یک ضرورت است بلکه پاسخی به گرسنگی نی می باشد. در یک سازوکار مثبت و از طریق گرسنگی به حیوانات آموزش داده می شود که خوردن احساس خوبی است. در مقابل، در یک سازوکار منفی، گرسنگی برای حیوانات شرایط نامطلوبی است و آن ها یاد می گیرند که خوردن می تواند این احساس بد را از بین ببرد. رفتارهایی که به عنوان سازکارهای حفظ حیات تکامل یافته اند معتقدند که خوراک حیوانات به خوی خود می تواند عوارض جانبی زیادی را در برداشته باشد، به ویژه در کشورهای صنعتی که شیوع بیماری های قلبی و عروقی، دیابت و چاقی بیش از قحطی افراد را در معرض مخاطرات سلامتی در طولانی مدت قرار می دهد. بر این اساس محققین در مطالعه ای با مدل حویانی دریافتند که نورون های ویژه ای در هیپوتالاموس وجود دارند که جستجوی غذا را تحریک و در پی آن حس منفی ناشی از کمبود انرژی را از بین می برند. در مجموع این یافته ها نشان داد که هموستاز انرژی در بخشی به تعدیل پیام های منفی ایجاد شده در هنگام گرسنگی بستگی دارد. مقاله مرتبط با این مطالعه در مجله Nature منتشر شد.
منبع:
J. Nicholas Betley, Shengjin Xu, Zhen Fang Huang Cao, Rong Gong, Christopher J. Magnus, Yang Yu, Scott M. Sternson. Neurons for hunger and thirst transmit a negative-valence teaching signal. Nature, 2015
