نتایج یک مطالعه جدید در دانشگاه Leicester نشان داد که بین کاهش قند خون ( هایپوگلایسمی) و افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی در افراد مبتلا به دیابت رابطه معناداری وجود دارد. محققین این مطالعه امید دارند که یافته های حاصل از این مطالعه موجب تغییر مدیریت درمان بیماران مبتلا به دیابت شود. این مطالعه به سرپرستی پروفسور Kamlesh Khunti انجام شد. محققین در این مطالعه هایپوگلایسمی بیماران دیابتی که انسولین تزریق می کردند را پیگیری کردند. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل های آماری نشان داد که بیماران مبتلا به دیابتی که افت قند خون دارند در مقایسه با بیمارانی که افت قند خون ندارند، تا 60 درصد بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی قرار دارند، و میزان مرگ و میر آن ها در این شرایط 2 تا 5/2 برابر بیشتر است. بیماران مبتلا به دیابت به دلیل تشکیل پلاک های آترواسکلروتیک در عروق خونی در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی ( عامل اصلی مرگ زودرس این بیماران) قرار دارند. نتایج این مطالعه نشان داد کاهش شدید و خطرناک قند خون در بیماران مبتلا به دیابت موجب بروز حمله های قلبی و عروقی کشنده می شود. این اولین مطالعه ای است که ارتباط بین قند خون و خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی و نیز مرگ و میر را در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 بررسی می کند. مقاله مرتبط با این مطالعه در مجله Diabetes Care منتشر شد.
منبع:
K. Khunti, M. et al. Hypoglycemia and Risk of Cardiovascular Disease and All-Cause Mortality in Insulin-Treated People With Type 1 and Type 2 Diabetes: A Cohort Study. Diabetes Care, 2014.
