آنچه مشخص است آن است که در افراد سالم و جوان، ورزش کردن باعث ایجاد محیط ضد التهابی در بدن شده که فواید بلند مدتی در بدن از جمله در مفاصل دارد. دویدن اثرات محافظتی در مفاصل داشته و باعث تأخیر در شروع بیماری های دژنراتیو مفصلی از جمله استئوآرتریت (آرتروز) می شود. استئوآرتریت یک بیماری مفصلی دردناک است که در انتهای استخوان ها ایجاد شده و به مرور زمان تشدید می شود.
تحقیقات اخیر حاکی از آن است که مولکول های پیش التهابی پس از دویدن در زانو کاهش می یابند. به بیان دیگر به نظر می رسد دویدن التهاب را در مفاصل زانو کاهش می دهد. لذا این تصور که دویدن های طولانی برای زانو آسیب رسان است ممکن است غلط باشد.
در مطالعه ای که اخیراً منتشر شده است مارکهای التهابی در مایع مفصلی زانو در زنان و مردان سالم 18 تا 35 سال در قبل و بعد از دویدن اندازه گیری شد. نتایج این اندازه گیری نشان داد که غلظت برخی مارکرهایی که از مایع سینوویال مفصلی استخراج شده بودند مثلGM-CSF و IL-15، پس از سی دقیقه دویدن کاهش یافته بود.
البته در این مطالعه بیان نشده است که دویدن های طولانی باعث ایجاد استئوآرتریت می شود اما ورزش می تواند به عنوان بخشی از درمان توصیه شود.
نکته عملی: دویدن در بهبود و تقویت مفاصل زانو اثرات بسزایی دارد.
منبع:
Robert D. Hyldahl et al. "Running decreases knee intra-articular cytokine and cartilage oligomeric matrix concentrations: a pilot study,". European Journal of Applied Physiology, 2016.
