بر اساس نتایج یک مطالعه ی جدید نشان داده شد که دریافت کم غذا در طولانی مدت می تواند موجب افزایش طول تلومر ( جایگاه انتهایی کروموزوم که نقش محافظت از DNA را ایفا می کند) می شود. یکی از شاخص های سلامت سلول وضعیت DNA و محتوای ژنی آن است. بنابراین آسیب به اطلاعات ژنتیکی موجب بروز بیماری هایی از جمله سرطان و روند پیری می شود. افزایش طول تلومر موجب کاهش شیوع بیماری های وابسته به سن و سرطان می شود. به منظور بررسی اثر کاهش کالری دریافت بر طول تلومر، محققین در این مطالعه کالری دریافتی در رژیم غذایی موش های 3 ماه را 40 درصد کاهش دادند. بدین ترتیب آن ها مشاهده کردند که طول تلومر موش های گروه رژیم کم کالری کمتر از موش هایی که از رژیم غذایی معمولی تغذیه شدند کاهش یافت. به بیان بلاسکو نویسنده مسئول این مقاله؛ موش هایی که با رژیم غذایی کم کالری تغذیه شدند طول تولمر بلندتری نسبت به موش های گروه رژیم غذایی معمولی داشتند و همین موضوع موجب کاهش ناهنجاری های کروموزومی می شود و بروز بیماری های وابسته به طول تلومر و سن را در آن ها کاهش می دهد. علاوه براین نشان داده شد که کاهش کالری دریافتی در موش ها موجب کاهش شیوع سایر بیماری های وابسته به سن مثل استئوپروز می شود و همچنین موجب افزایش برداشت گلوکز و بهبود هماهنگی حرکتی می شود. لازم به ذکر است که کاهش کالری دریافتی می تواند موجب افزایش آنزیم تلومراز (پروتئینی که موجب افزایش طول تلومر می شود) شود، و بدین ترتیب طول عمر ایت قبیل موش ها 20 درصد افزایش می یابد. با وجود این باید خاطر نشان شود که اثر افزایش کاهش کالری دریافتی به ویژگی های ژنتیکی نیز بستگی دارد.
منبع:
Maria A. Blasco. et al. Telomerase Reverse Transcriptase Synergizes with Calorie Restriction to Increase Health Span and Extend Mouse Longevity. PLoS ONE, 2013.
