امروزه محققان بر این باورند که دریافت پروتئین بالا در اولین سالهای زندگی با سرعت افزایش وزن و شاخص توده بدنی (BMI) در ارتباط است و دریافت مقادیر بالای پروتئین در دوره شیرخواری ممکن است منجر به اضافه وزن و چاقی در دوران کودکی گردد .
در همین راستا مطالعه ای برگرفته از ژورنال International Journal of Obesity به منظور بررسی ارتباط دریافت پروتئین با سرعت افزایش وزن و میزان BMI در کودکان صورت گرفته است و اینکه آیا دریافت پروتئین در اوایل زندگی با افزایش توده چربی و یا توده بدون چربی بدن نیز در ارتباط است یا خیر.
در این مطالعه در مجموع41 نوزاد هنگام تولد بطور کاملاً تصادفی انتخاب شدند که تعداد 25 نوزاد، از نوزادان تحت مطالعه شیرخوار بودند و مقادیر بالا و یا پائین پروتئین در برنامه غذایی آنها گنجانده شد. اندازه گیری های تن سنجی از همان ابتدا و در اولین ماههای زندگی 6 ،12 و 24 ماهگی مورد ارزیابی واقع شد و میزان توده چربی و توده بدون چربی بدن نیز توسط روش ایزوتوپ در 6 ماهگی بررسی شد.
نتایج نشان داد که سرعت افزایش وزن در 6 ماه اول زندگی در نوزادانی که مقادیر بالای پروتئین را دریافت می کردند بسیار بالاتر بوده است . همچنین سرعت افزایش وزن بطور مستقیم با درصد توده چربی بدن نیز در ارتباط بوده است. همینطور در ماههای 6 ،12 و24 مشخص شد، توده چربی بدن دارای ارتباط معنا داری با میزان BMI بوده است. اما بین توده بدون چربی بدن و میزان BMI هیچگونه ارتباطی دیده نشد. در ادامه محققان به این نتیجه رسیدند که تفاوت قابل توجهی در میزان توده چربی و توده بدون چربی بدن در نوزادانی که مقادیر بالا و یا پائین پروتئین دریافت می کردند وجود نداشته است.
نکته عملی : شواهد حاکی از آنند که دریافت پروتئین بالا در اوایل زندگی می تواند تاثیر بسزایی در سرعت افزایش وزن کودکان داشته باشد و به نوبه خود احتمال ابتلاء به چاقی را افزایش دهد. این مکانیزم ممکن است در آینده بعنوان عامل تعیین کننده خطر ابتلاء به چاقی شناخته گردد.
منبع:
” International Journal of Obesity (April 2012)
