با توجه به نقش اساسی منیزم در متابولیسم سلولی، مقاومت انسولین و التهاب سیستماتیک، می توان انتظار داشت که مقدار مصرف منیزیم خوراکی بر میزان ریسک تشکیل تومورهای روده بزرگ تاثیرگذار باشد. دانشمندان دانشگاه امپریال لندن به منظور بررسی این فرضیه که آیا مصرف منیزیم خوراکی با کاهش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در رابطه است، مطالعاتی را تنظیم نمودند.
این مطالعه از نوع موردی کنترل شده بوده و بر روی 768 فرد انجام گرفت. 709 نفر که مبتلا به پولیپ نبودند نیز به عنوان کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. در 3 مطالعه متاآنالیز بر روی افراد مبتلا به آدنومای روده بزرگ انجام شد و 6 مطالعه کوهورت آینده نگر بر افراد مبتلا به کارسینوما صورت گرفت. مقدار منیزیم خوراکی بوسیله پرسشنامه ی بسامد خوراک در مطالعه موردی کنترل شده و مطالعات متاآنالیز تخمین زده شد.
نتایج مطالعات رابطه معکوس قابل توجهی را بین مقدار منیزیم خوراکی و ریسک ابتلا به آدنومای روده بزرگ نشان نداد. البته جالب توجه آن بود که این ارتباط معکوس تنها در افرادی با BMI بالاتر از 25 و سن بالاتر از 55 سال و در مورد آدنوماهای پیشرفته دیده شد. در بررسی های متاآنالیز به ازای هر mg/d 100 افزایش دریافت منیزیم 13% ریسک ابتلا به آدنومای کولورکتال و 12% ریسک ابتلا به سرطان کولورکتال کاهش داشت.
نکته عملی: یافته های محققین تایید کننده این فرضیه است که دریافت بالای منیزیم خوراکی با کاهش احتمال ابتلا به تومور روده بزرگ بویژه در افراد دارای افزایش وزن و نیز مسن در ارتباط مستقیم می باشد.
منبع :
Am J Clin Nutr September 2012 /doi: 10.3945/ajcn.111.030924
