چاقی در دوران بزرگسالی با افزایش خطر دیابت، پرفشاری خون، سندرم تخمدان پلی کیستیک و استرس های اجتماعی - روانی همراه است. خطر چاقی در 30 سالگی در نوجوانان چاق یا دارای اضافه وزن بیشتر از آن هایی است که وزن طبیعی دارند.
به تازگی گزارش شده است دانشجویان طی سال های تحصیلی خود حدود 10 پوند (حدود 5/4 کیلوگرم) وزن اضافه می کنند که با مشکلات سلامتی دیگر همراه است. در این مطالعه وزن و نمایه توده بدنی (BMI) دانشجویان در بدو ورود به دانشگاه، پایان ترم اول و دوم و نیز در انتهای دوره تحصیل اندازه گیری شد.
میانگین وزنی دانشجویان در بدو ورود 67 کیلوگرم و در انتهای دوره 72 کیلوگرم بود، یعنی 5 کیلوگرم افزایش وزن. این افزایش وزن با مخاطرات مربوط به سلامت همراه است. در ابتدای ورود دانشجویان به دانشگاه 23 درصد آن ها اضافه وزن داشته و یا چاق بودند که این شیوع در پایان دوره 4 ساله تحصیل به 41 درصد افزایش یافته بود، یعنی حدوداً دو برابر.
از آنجایی که یک سوم این افزایش وزن در سال اول دوران دانشجویی اضافه می شود بایستی مداخلات رفتاری از ابتدای دوران تحصیل آغاز شود. البته نباید این گونه برنامه ریزی ها به سال اول دوران تحصیل محدود شود، بلکه بایستی در کل دوره 4 ساله تحصیل این مداخلات ادامه داشته باشد.
اگرچه در این مطالعه ارتباط مستقیمی بین فاکتورهای سبک زندگی و افزایش وزن دیده نشد، تنها 15درصد دانشجویان مورد بررسی فعالیت بدنی توصیه شده را رعایت می کردند، یعنی حداقل 5 بار در هفته و هر بار 30 دقیقه پیاده روی داشتند. مصرف میوه ها و سبزیجات در تمام دانشجویان کمتر از میزان توصیه شده بود. تمام این عوامل سبب می شود که خطر اضافه وزن در دانشجویان افزایش یابد که بر سلامت آنان در آینده تأثیرگذار خواهد بود. این گروه از جمعیت می توانند هدف مناسبی برای شروع مداخلات رفتاری باشند.
نکته عملی: با توجه به احتمال افزایش وزن در دوران تحصیل اصلاح سبک زندگی شامل رژیم غذایی مناسب و انجام فعالیت بدنی به تمام دانشجویان توصیه می شود.
منبع علمی:
Lizzy Pope et al. "Examining the Weight Trajectory of College Students". Journal of Nutrition Education and Behavior, 2016
