حفظ مقادیر قند خون در محدوده نرمال و نیز کنترل میزان چربیهای خون و سطح هموگلوبین A1C،در کنترل دیابت و جلوگیری از عوارض کوتاه مدت و بلند مدت آن اهمیت زیادی دارد. تغییر مقدار کربوهیدرات و چربی رژیم غذایی می تواند اثرات مزمنی در مقدار ترشح انسولین و یا حساسیت آن داشته باشد. البته این امر تا حدودی فردی و وابسته به زمینه ژنتیکی افراد می باشد.
در مقاله ای که اخیراً در مجله American Journal clinical Nutrition به چاپ رسیده است محققان به بررسی تاثیر مقدار کربوهیدرات و چربی رژیم غذایی به مدت 8 هفته بر روی مقاومت انسولین و واکنش پذیری سلولهای بتا و اینکه آیا اثرات این رژیم بستگی به نژاد و یا زندگی فرد دارد یا خیر پرداختند.
در این بررسی افراد دارای اضافه وزن سالم در دو گروه 36 نفر اروپایی- آمریکایی و 33 نفر آمریکایی –آفریقایی به مدت هشت هفته مورد آزمایش قرار گرفتند. هر دو گروه کالری یکسانی دریافت کردند اما میزان چربی و کربوهیدرات در دو گروه متفاوت بود. درگروه اول میزان درشت مغذی ها بر اساس استاندارد تعیین شد( 55% کربوهیدرات ، 27% چربی) و گروه دیگر دارای رژیم کم کربوهیدرات و پر چرب بودند. ( 43 % کربوهیدرات و 39% چربی ) . در این بررسی مقاومت انسولین و پاسخ سلولهای بتا بر اساس مقدار مبنا در طول 8 هفته ارزیابی شد. نتایج نشان داد که مقاومت به انسولین با رژیم غذایی تغییر نکرد ولی پاسخ سلولهای بتا به گلوکز 5/28% با رژیم پر چرب کاهش پیدا کرد که در واقع این رژیم مربوط به گروه آفریقایی- آمریکایی بود.
نکته عملی: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد کهمصرف رژیم حاوی کم کربوهیدرات و پرچرب( 43% کربوهیدرات و 39% چربی) در طول 8 هفته می تواند پاسخ سلولهای بتا به گلوکز را کاهش دهد. ولی در نهایت تحقیقات بیشتری جهت بررسی علت و تاثیر در تعادل گلوکز مورد نیازمی باشد.
