محققان دریافتند نوجوانان پسری که در محدوده وزنی سالم هستند ولی فکر می کنند لاغر هستند بیشتر در معرض خطر افسردگی می باشند. این امر در مقایسه با دیگر پسرها و حتی آنان که فکر می کنند چاق هستند بسیار بیشتر است.
آمار نشان داده است 3.5 درصد از کودکان ونوجوانان بین سنین دو تا نوزده سال ، لاغر هستند که در بسیاری موارد می تواند به دلیل شرایط بهداشتی اساسی باشد . پیامدهای چاقی در دوران کودکی که به یک مشکل سلامتی تبدیل می شود بیماری های قلبی ، دیابت، آسم و ... می باشد. در این شرایط استرس های روانی دیگری مانند بدنام سازی اجتماعی نیز ریشه می گیرد.
در آخرین مطالعات ، به سرپرستی روانشناس بیمارستان ماساچوست ، محققان دریافتند که پسران نوجوان که زیر وزن طبیعی اند نسبت به پسران دیگر در سن خودشان بیشتر احساس افسردگی دارند.
در این مطالعه ، تیم تحقیقاتی 2139 پسر نوجوان را که 1400 نفر از آنان سفید پوست، 500 نفر سیاه پوست و بقیه اسپانیایی بودند را طی مدت 13 سال مورد بررسی قرار دادند. این تحقیق در سال 1996 و زمانی که پسران 16 سال داشتند آغاز شد. در طول مطالعه محققان 3 مرتبه در فواصل زمانی 6 ساله علائم افسردگی ، درک شکل بدن و شاخص حجم بدن را در پسرها بررسی کردند.
پسرانی که خود را لاغر می پنداشتند اما در واقع وزن متعادلی داشتند ، سطح بالاتری از علایم افسردگی داشتند. این علائم در سراسر مطالعات وجود داشت و در سن 30 سالگی متوقف شد.
در تحقیق دوم که برای تکمیل مطالعه اول انجام شده است، محققان در سال 2009 از 8000 پسر در کلاس های نه تا 12 در سراسر ایالات متحده نظر سنجی انجام دادند. این مطالعه نیز نشان داد کسانی که خود را لاغر می پنداشتند بیشتر از کسانی که در وزن متوسط یا اضافه وزن هستند به احتمال بیشتری افسرده می شوند.
نکته عملی: این مطالعات ، این مسئله را بازگو می کند که اغلب پسران تصویر نادرستی از اندامشان دارند و در یک نتیجه دیگر هر چه دختران نوجوان در پی اندامی لاغرند ، پسرها برای داشتن اندامی عضلانی تلاش می کنند. متاسفانه، پژوهش های مبتنی بر شواهد کمی در درمانهای موثر برای استفاده از استروئید در میان پسران نوجوان وجود دارد. با این حال، درمان شناختی رفتاری ثابت کرده است استفاده از استروئید می تواند کمک کننده باشد.
منبع:
The journal Psychology of Men & Masculinity .2012 Pages 116-119
