مدارک نشان می دهند که اختلالات غدد دورن ریز یا دستگاه هورمونی می توان به نقص جنینی و سایر اختلالات منجر شود. در حال حاضر، محققین دانشگاه Missouri کلمبیا در مطالعه ای بر روی مدل حیوانی گزارش کردند؛ قرار گیری در معرض آلاینده های شیمیایی در موش های مادر در دوران بارداری موجب کاهش سوخت و ساز و میزان فعالیت بدنی توله های ماده در سال های بعدی زندگی شد. این اختلالات هنگامی که در مراحل تمایزی ایجاد می شوند زمینه بروز ناهنجاری های سوخت و سازی را ایجاد می کنند. به بیان نویسنده مسئول این مقاله، دکتر Cheryl Rosenfeld ؛ "ما دریافتیم که اگر موش ها را در معرض یکی از دو اختلال رایج غدد درون ریز قرار دهیم- بیسفنول A (BPA) یا اتینیل استرادیول (EE)، که استروژن های موجود در قرص های ضدبارداری هستند، در هنگام رشد و تمایز می تواند به بروز ناهنجاری هایی در سال های بعدی زندگی منجر شود. ما مشاهده کردیم که توله های ماده این موش های مادر به هنگام بالغ شدن فعالیت بدنی بسیار کمی دارند." وی در ادامه افزود:" موش های ماده متولد شده از مادرانی که در معرض اختلالات غدد درون ریز قرار داشتند، بیشتر می خوابیدند و فعالیت بدنی روزانه بسیار کمی داشتند."محققین در این مطالعه توله موش ها را به واسطه رژیم غذایی مادر در دوران بارداری و شیردهی در معرض دو ماده شیمیایی BPA و EE قرار دادند. یک گروه از موش ها نیز به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. پس از دوران شیردهی، توله های ماده در یک محیط مشابه نگه داری شدند و غذای استاندار خوردند و میزان انرژی مصرفی، ترکیب بدنی و فعالیت بدنی آن ها سنجیده شد. مقاله مرتبط با این مطالعه در Journal of Developmental Origins of Health and Disease منتشر شد.
منبع:
S. A. Johnson, et al. Sex-dependent effects of developmental exposure to bisphenol A and ethinyl estradiol on metabolic parameters and voluntary physical activity. Journal of Developmental Origins of Health and Disease, 2015
