• بیماری های اعصاب و روان
• بیماری های گوارشی

Injection: 20mg/ml

• بیماری کرون فعال

• مولتیپل اسکلروز (ام اس) (Multiple sclerosis (MS))‎

300 میلی گرم هر 4 هفته یک بار به صورت انفوزیون وریدی طی یک ساعت تجویز می شود.

• ابتلا یا سابقه ابتلا به لوکوانسفالوپاتی چند مرکزی پیشرونده
• عفونت فعال یا بدخیمی فعال
• مصرف اینترفرون بتا یا گلاتیرامر استات سایر تضعیف کننده های دستگاه ایمنی

• اختلالات گوارشی
• سردرد و سرگیجه
• خستگی
• افسردگی
• راش
• کهیر
• درماتیت
• تهوع
• ناراحتی های شکمی
• التهاب معده و روده
• اسهال
• عفونت مجاری ادراری
• کمردرد
• درد در اندام های انتهایی
• درد مفاصل
• عفونت دستگاه تنفس فوقانی و تحتانی
• عفونت های واژینال
• خیز محیطی
• اختلالات کبدی
• واکنش های مربوط به انفوزیون
• آنفلوآنزا
• سندرم شبه آنفلوآنزا

• این دارو می تواند اثرات سمی و عوارض سایر داروهای سرکوب کننده ایمنی را افزایش دهد.
• اینترفرون کلیرانس ناتالیزومب را کاهش می دهد.
• اثرات دارویی واکسن های زنده با مصرف این دارو کاهش یافته و ممکن است عوارض واکسن های زنده را افزایش دهد.

• علائم واکنش های افزایش حساسیت در زمان انفوزیون و یک ساعت بعد از آن مانیتور شود.
• تست آنتی بادی در بیماران مشکوک به جود آنتی بادی های ماندگار توصیه می شود و تکرار آن هر 3 ماه در همه بیمارانی که تست اول آن ها مثبت بوده است.
• در صورت عدم مشاهده پاسخ در درمان بیماری کرون طی 12 هفته بعد از شروع مصرف دارو باید قطع شود. در صورت مصرف گلوکوکورتیکوئیدها قبل از درمان با این دارو، در زمان شروع درمان مصرف گلوکوکورتیکوئیدها باید به تدریج قطع شود. اگر قطع مصرف گلوکوکورتیکوئیدها بعد از شش ماه برای بیمار مقدور نباشد باید مصرف ناتالیزومب قطع گردد.

گروه C:                
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.