محققین بر اساس یافته های حاصل از یک مطالعه پیشنهاد کردند که طول زنجیره اسیدهای چرب می تواند بر دستگاه ایمنی اثر داشته باشد. به بیان دقیق تر، محققین در این مطالعه اثرات اسیدهای چرب با زنجیر ه متوسط که توسط باکتری های معده متابولیزه می شوند و به طور عمده در رژیم های غذایی غنی از فیبر یافت می شوند و نیز اثرات اسیدهای چرب بلند زنجیره که یکی از ترکیبات عمده رژِیم های غذایی غربی است، با یکدیگر مقایسه کردند. این مطالعه بر روی موش های مبتلا به بیماری خود ایمنی مالتیپل اسکلروزیس انجام شد. بر اساس یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل آماری مطالعه محققین دریافتند که اسیدهای چرب بلند زنجیره، مثل لاوریک اسید و پالمتیک اسید، موجب بهبود تولید و رهایش سلول های پیش التهابی T از دیواره روده کوچک به سایر نقاط بدن می شوند شامل مغز می شوند. این شرایط موجب بدتر شدن وضعیت بیماری می شود. در مقابل، اسیدهای چرب کوتاه زنجیره مثل پروپیونات موجب پیشبرد تولید سلول های T تنظیمی که پاسخ های ایمنی را محافظت می کنند، می شود. این شرایط موجب بههبود و تعدیل علایم بیماری در موش های مبتلا شد. محققین پیشنهاد کردند که باکتری های معده ممکن است در این زمینه درگیر باشند. برای مثال با استفاده از پروپیونات به عنوان تثبیت کننده دارویی ممکن است درمان ها بهبود یابد. بر اساس یافته های این مطالعه محققین پیشنهاد کردند که در رابطه با پتانسیل اجزای رژیم غذایی و ارتباط آن ها با بیماری مالتیپل اسکلروزیس نیاز به مطالعات بیشتری است. مقاله مرتبط با این مطالعه در مجله Immunity منتشر شد.
منبع:
Haghikia and Jörg et al. Dietary Fatty Acids Directly Impact Central Nervous System Autoimmunity via the Small Intestine. Immunity, October 2015